*~*****◄►******~*
فرمانده های گردان گوش تا گوش نشسته بودند
آمد تو، همه مان بلند شدیم. سرخ شد، گفت
بلند نشید جلوی پای من
گفتیم
حاجی ! خواهش می کنیم. اختیار داری. بفرمایید بالا
باز جلسه بود. ایستاده بود برون سنگر، می گفت
نمی آم. شماها بلند می شید
قول دادیم بلند نشویم

یادگاران، جلد هفت، کتاب شهید خرازی، ص 57

*~*****◄►******~*
گفت
امشب من این جا بخوابم ؟

گفتم
بخواب. ولی پتو نداریم
یک برزنت گوشه ی سنگر بود. گفت
اون مال کیه ؟
گفتم
مال هیشکی. بردار بخواب

همان را برداشت کشید رویش. دم در خوابید
صبح فردا، سر نماز، بچه ها بهش می گفتند

حاج حسین شما جلو بایستید

یادگاران، جلد هفت، کتاب شهید خرازی، ص 74

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پرسید فرق بین دوست و رفیق چیه؟

گفتم دوست فقط یک آشناست ، یک همکار ، یک همکلاسی ، حتی یک همسایه ، گاهی یک همسفر ، شاید حتی یک همراه ، یک همراه از سرکوچه تا دم خانه

دوستی یک آشنایی ست که با یک سلام شروع می شود گاهی خداحافظی نگفته تمام می شود
یک اشتباه، از دوست بیگانه می سازد اما رفاقت ریشه دارد

به روز و ماه و سال نیست ، گاهی در یک آن ، یک لحظه ریشه می دواند ، می رود تا مغز استخوانت ، در تمام جانت ، دلت را قرص می کند به بودنش ، به ماندنش ، به رفاقتش

دوباره پرسید فرقش؟

گفتم به هر کس نمی گویی رفیق ، رفیق یک جوری آرام جان است ، قرار است، حرمت دارد

دنیا دنیا ، دریا دریا هم که فاصله باشد از این قاره تا آن قاره ، رفیق ، رفیق می ماند
که برای رفاقت نیازی به شباهت نیست
اما امان از وقتی که دلت را میشکند
و چه سخت است که نمیفهمد او دلت را شکسته

منبع: 💡 گفتنی ها 💡 

o*o*o*o*o*o*o*o
ام.مخلوق

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
زندگی ست دیگر
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست
همه سازهایش کوک نیست
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید
حتی با ناکوک ترین ناکوکش
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن
حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد
به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند
به این سالها که به سرعت برق گذشتند
به جوانی که رفت
میانسالی که می رود
حواست باشد به کوتاهی زندگی
به پاییزی که رفت
زمستانی که دارد تمام می شود کم کم
ریز ریز
آرام آرام
نم نمک

*@@*******@@*

*@***/*



هر آدمی درون خود کوزه ای دارد که با عقاید
باورها و دانشی که از محیط اطرافش می گیرد، پر می شود

این کوزه اگر روزی پر شود، یاد گرفتن آدمی تمام می شود
نه که نتواند، دیگر نمی خواهد چیز بیشتری یاد بگیرد

پس تفکر را کنار می گذارد و با تعصب از کوزۀ باورهایش دفاع می کند و حتی برای آن می میرد
اما آدم غیر متعصب تا لحظۀ مرگ در حال پر کردن کوزه است و صدها بار محتوای آن را تغییر داده است

اگر ما مدتی است که افکارمان تغییر نکرده

بدانیم که این مدت فکر نکرده ایم، آب هم اگر یکجا بماند، فاسد می شود



*♥♥♥♥*♥♥♥♥*